Bloggie 10

¡Buenos días!

Het heeft deze keer toch weer iets langer geduurd, maar aangezien jullie dit onderhand wel gewend zijn van mij, ga ik hier mijn excuses niet meer voor aanbieden. Ik heb deze afgelopen weken weer wat blogwaardige dingen mee gemaakt, dus als je er benieuwd naar bent lees dan lekker door. Veel leesplezier!

We zijn bij het laatste weekend van januari geëindigd. In dit weekend kwam het idee dat ik graag een pony zou willen, ineens in me op. Dan heb ik het natuurlijk niet over het dier, maar over een pony in mijn haar laten knippen. Aangezien ik na het zien van verschillende mooie kapsels met een pony steeds enthousiaster werd over dit idee, besloot ik om hier die dinsdag erop voor op pad te gaan. Ik had wel wat op het internet gekeken voor kapperszaken die goed aangeschreven stonden, maar uiteindelijk ben ik toch bij zomaar een zaak binnengelopen. Dit was misschien niet het slimste plan ooit, maar ja daar is achteraf niks meer aan te doen. ik had niet echt het idee dat de kapper wist wat hij aan het doen was, wat tot gevolg had dat ik met een te lange en scheve pony de zaak verliet. Met een beetje creativiteit en heel veel geduld heb ik er naar mijn idee zelf nog iets van weten te maken. Ik moet wel zeggen dat áls ik er nog een keer een wil laten knippen, dat ik dit dan gewoon bij mijn kapper in Vessem ga laten doen. Ik raad je ook aan om eerst even naar de reviews van een kapperszaak te kijken waar je nog nooit bent geweest, voordat je naar binnen gaat. Maar goed dat kan eigenlijk iedereen wel bedenken en ik weet dus ook niet precies wat er door mijn hoofd ging toen ik deze zeer noodzakelijke stap achterwegen liet in mijn zoektocht. Voor nu probeer ik het er in ieder geval een beetje vertoonbaar uit te laten zien en volgens mij gaat dat meestal aardig goed.

Verder zou dat Belgische meisje eigenlijk ook komen in diezelfde week, maar dat feestje is dus niet door gegaan. Het bleek dus het geval te zijn dat zij deze accommodatie alvast had geboekt voor volgend jaar. Je kan er ook niet vroeg genoeg bij zijn. Hierna waren de plannen dus veranderd en zou er een mevrouw van 60 komen om me deze laatste weken te vergezellen. Ook dit is uiteindelijk wat anders gelopen. Ze zou die zondag aankomen en hostoma heeft dus de hele avond op haar gewacht. Aangezien ze er maandag nog niet was heeft hostoma gebeld en bleek het dat de mevrouw een andere verblijfplaats had geregeld, omdat dit appartement te ver van haar school af was. Dit was ze alleen even vergeten te melden. Kan gebeuren toch? Lang verhaal kort; ik zit hier nu dus nog steeds alleen met hostoma in haar appartement.

We maken even een sprongetje in de tijd naar een weekend later, of terwijl vorig weekend. Dit was het hoogtepunt van deze afgelopen weken en staat ook hoog op de ranglijst van alle dingen in het algemeen die ik hier heb gedaan. Ik keek al behoorlijk lang uit naar dit weekend, omdat mama dan eindelijk een paar dagen langs zou komen. Wat ik alleen niet doorhad was dat ze niet alleen kwam. Ik was rond 18:30 naar het vliegveld gegaan met een koffertje om mama op te halen, zodat we daarna samen naar ons appartement zouden kunnen gaan. De vlucht was wat vertraagd dus ik had al iets langer staan wachten tot mama er was. Aangezien het een hele wereldreis geweest was van Nederland naar Spanje moest mijn moedertje ergens haar blaas legen. Ik vertelde haar dat er als het goed is wel een wc was onderweg naar de metro en dat we dus wel vast die kant op konden lopen. Mama deed een beetje vaag en liep steeds de andere kant op te ‘zoeken’ naar een wc. Niks vermoedend dacht ik nou helemaal prima, laat maar doen ik heb tijd genoeg. Ineens hoorde ik gegil en toen ik rechts van me keek zag ik dat er 2 mensen op me af aan het rennen waren. In eerste instantie dacht ik: waarom rennen deze personen recht op mij af, als zij naar iemand toe willen kunnen ze ook om me heen lopen in plaats van dwars door mij heen. Daarna zag ik dat de eerste persoon een Beerze trui aanhad, maar voor ik kon bedenken dat zij dus op mij af aan het rennen waren hadden ze me al vastgepakt en stond ik te knuffelen met mijn besties Fleur en Marit!! Samen met hun moeders en mijn moedertje was er schijnbaar het plan ontstaan om mij als verrassing op te komen zoeken met z’n 5^e en dit is dus eindelijk ook door gegaan. Nu zal ongeveer iedereen die dit leest allang geweten hebben dat mama niet alleen kwam aangezien schijnbaar ongeveer heel Vessem al van dit complot op de hoogte was en het eigenlijk een wonder was dat ik het zelf nog niet doorhad, maar goed. Na deze super leuke verrassing zijn we met zijn alle naar ons appartement in het centrum gegaan om de spullen te droppen, om vervolgens weer meteen de straat op te gaan om een eettentje te zoeken. Hierin waren we niet al te kieskeurig aangezien het onderhand al ongeveer 21:00 was en iedereen behoorlijke trek had gekregen. Bij een leuk restaurantje niet ver van ons appartement af hebben we heel lekker gegeten en hierna hebben we allemaal ons bedje vrijwel meteen opgezocht, om de volgende dag weer vroeg uit de veren te kunnen. De twee dagen daarna bestonden uit veel cafeetjes en restaurantjes af gaan, rond fietsen door de mooie stad, genieten van het lekkere weertje, een bezoekje brengen aan het strand, een keer op stap gaan en héél veel kletsen en lachen! Het enige jammere van heel dit weekend was het moment dat zij weer weg gingen, omdat het er na 2 dagen alweer op zat. Maar aangezien ik nieuwe energie had gekregen van deze paar dagen én het feit dat mijn avontuur er over een paar weekjes alweer op zit, maakte dit het toch iets minder moeilijk om afscheid te nemen voor de laatste lootjes. Ik vond dit echt een súper leuke verrassing en naar mijn idee hebben we er een top weekendje van weten te maken met z’n 6^e. Super bedankt hiervoor allemaal! Dit is zeker voor herhaling vatbaar als je het mij vraagt.

Afgezien van dit weekend beleef ik hier op het moment geen al te wilde avonturen. Ik geniet van het mooie weer (met temperaturen rond de 20 graden en een lekker zonnetje hoor je mij niet klagen), ik ga soms naar een intercambio, ik sport, ik facetime behoorlijk veel, ik ga wandelen ik pak wel eens een terrasje met schoolgenootjes en niet te vergeten; ik heb deze week weer een examen gemaakt. Hier heb ik de afgelopen week voor proberen te leren, maar meestal eindigden dat in bellen met iemand of zo lang uitstellen dat ik het een slimmer plan vond om het op te schuiven naar de volgende dag. Desalniettemin heb ik hem toch weer weten te halen met een score van 85,2/100!! Ik weet trouwens niet precies wat er mis is gegaan, maar van de 9 mensen in mijn klas zijn er maar 3 die het gehaald hebben. Maar goed ik ben in ieder geval blij dat ik 1 van die 3 personen ben en ik mag komende week dus beginnen aan het niveau B2. Het is al zeker dat ik geen examen meer kan doen in dit niveau, omdat ik daarvoor niet meer lang genoeg hier ben, maar ik heb nog wel 4 weken om het praten wat vloeiender en correcter te krijgen dus daar ga ik mijn best voor doen.

Ik weet niet wat het is met de mensen op school, maar rond deze tijd van het jaar komen er gewoon niet veel mensen van rond mijn leeftijd volgens mij. Eigenlijk iedereen is wel ouder en over het algemeen maakt dat niet heel veel uit, maar met de meeste scheelt het best wel wat jaartjes. Ik kan er dus wel gewoon mee kletsen en misschien een keer iets mee drinken bijvoorbeeld, maar ik verkies op dit moment op stap gaan met iemand van rond de 17 toch boven iemand rond de 34 als ik eerlijk ben… Het fijnste zou dus zijn als er gewoon iemand zou komen van rond mijn leeftijd waarmee ik het goed kan vinden, zoals ik eigenlijk al de hele tijd hoop. Dit blijft dus nog altijd mijn wens en ik hoop dat er voor deze laatste weken nog een verrassing uit de lucht komt gevallen. Zo niet dan ga ik mijn dagen vol maken door nog wat meer over de stad en misschien de dorpjes er omheen te weten te komen. Dan moet het wel goed komen aangezien ik deze laatste weken ook nog verschillende bezoekjes krijg waardoor ik het in ieder geval niet alleen af ga sluiten!

Voor nu was dit weer de update, ik heb respect voor je als je weer tot hier bent weten te komen en ik hoop dat je het leuk vond om te lezen! Zo niet, voel je vooral niet verplicht om me te blijven volgen, want daar bereiken we uiteindelijk niet echt iets mee. In ieder geval bedankt voor het lezen en hopelijk tot de volgende keer!!

¡Hasta luegooo!!! :))

Bloggie 9

¡Buenas noches!

Daar ben ik alweer na een week! De reden dat ik nu alweer een bloggie plaats heeft alles te maken met het nieuws dat ik afgelopen donderdagmiddag te horen gekregen heb.... Jullie kunnen het misschien al wel raden, maar ik heb eindelijk een mailtje van de hotelschool ontvangen na 2 maanden! Ik weet niet of de uitroeptekens al iets verklappen, omdat deze misschien een ietwat blije toon aan de zinnen kunnen geven, maar dit nieuws heeft dan ook een hele blije lading. Ik ben namelijk AANGENOMEN!!!!!!! Ik mag in september beginnen op de hotelmanagement school in Maastricht, dus helaas (of juist niet voor sommigen) zal ik dan weer een stuk minder in Vessem zijn. :( Hoewel ik dit wel jammer vind ben ik heeeeeeeel blij dat ik dit jaar wel ben aangenomen en dat ik lekker naar Maastriech ga!!! 

Verder kon je me de afgelopen week vaak in de sportschool vinden, aangezien ik weer een echte #fitgirl probeer te worden. Ook heb ik weer veel gefacetimed en heb ik veel tijd op school of in het appartement doorgebracht, omdat het weer de afgelopen tijd behoorlijk tekeer ging. Bijna de hele week hebben we met code rood te maken gehad, waardoor het naast het naar de sportschool gaan niet heel aantrekkelijk was om eropuit te gaan. Gelukkig wordt het weer de aankomende week weer een stuk beter waardoor ik als het goed is weer van het zonnetje kan gaan genieten. 

Donderdag ben ik trouwens weer naar een intercambio geweest, maar deze keer vond ik er niet heel veel aan. Ik zat niet echt bij hele gezellige mensen en was ook gewoon een beetje moe. Maar goed ik ben er niet dommer op geworden en had op dat moment ook niet echt iets te klagen. Hoe kan het ook anders als je die middag van tevoren te horen hebt gekregen dat je bent toegelaten op de school waar je graag heen wil!

Verder heb ik niet heel veel nieuws te vertellen over de Europeanen situatie. Ik merk wel dat er weer steeds meer Europeanen binnen komen druppelen dus wie weet komt het nog goed. Ik heb daar wel vertrouwen in. Hostoma zei trouwens ook nog dat we eind januari een nieuw Belgisch huisgenootje krijgen! Ik weet niet precies wanneer ze komt, maar ze blijft tot juni en is ook 17 jaar, dus als ze nou ook Nederlands spreekt en het goed klikt zou dat helemaal top zijn. Dan zou ik totdat ik hier weg ga in principe gewoon gebakken zitten! We gaan het mee maken en ik hoop natuurlijk gewoon op het beste.

Dit was mijn snelle update weer. Ik denk dat dit een stuk aantrekkelijker is om te lezen omdat het geen verslag van 10 kantjes is, dus ik probeer dit weer vol te houden. In ieder geval weer bedankt en tot de volgende keer!

¡Hasta luegoooo!! :)

Bloggie 8

¡Buenas tardes!

Om te beginnen wil ik graag mijn excuses aanbieden, aangezien het deze keer niet 2, maar zelfs 3 weken geleden is sinds mijn laatste update over mijn leven hier. Ik wilde hem eigenlijk afgelopen vrijdag online zetten, maar door wat technische problemen hier en daar heb ik dit verhaal 2x opnieuw moeten schrijven. Daarbij liet de wifi mij ook in de steek het afgelopen weekend dus vandaar dat het nóg later is geworden. Gelukkig is iedereen dat wel gewend van mij als lid van de familie Verkooijen. Aangezien lang niet alle dagen even spectaculair waren, ga ik jullie niet vervelen met uitgebreide beschrijvingen van iedere dag. De meest interessante dagen zal ik in de schijnwerpers zetten en daarbij geef ik jullie natuurlijk ook weer een algemenen update over mijn ervaringen tot nu toe. In ieder geval weer veel leesplezier gewenst!!

Mijn vorige bloggie heb ik afgesloten met een cliffhanger, omdat ik op dat moment net mijn examen had gemaakt om weer een niveautje omhoog te kunnen gaan. Hier had ik nog geen uitslag van gekregen en ik heb jullie dus 3 weken op het antwoord laten wachten, maarrrrrr ik ben.....tromgeroffel……geslaagd! Met 85,4/100 mocht ik de week erop beginnen aan het volgende niveau. Het aantal punten is helaas wel iets minder dan de vorige keer, maar ik mag nog steeds niet klagen.

Omdat ik dit op vrijdag te horen kreeg en het daarna dus weekend was, ben ik die avond met wat mensen op stap gegaan om het te vieren. Eerst hebben we bij iemand thuis alvast een drankje gedaan en daarna hebben we de taxi naar club Mya gepakt. Daar heb ik een hele leuke, maar voor de verandering ook weer lange avond gehad. Hier begint het feestje namelijk pas op gang te komen rond de tijd dat ik in Nederland alweer uitgefeest in mijn bedje zou liggen. Deze reden en het feit dat ik nog een keer helemaal terug ben gegaan om mijn jas op te halen (ik kwam er thuis pas achter dat ik deze vergeten was), zorgden er samen voor dat ik weer bijna de zonsopgang heb mee kunnen maken. De volgende dag heb ik dus lekker uitgeslapen en de rest van het weekend heb ik niet echt blogwaardige dingen uitgevoerd.

We maken een kleine sprong vooruit, naar dinsdag 31 december, beter bekend als oudejaarsdag. Aangezien ik dit jaar geen 2 weken kerstvakantie had zoals ik dat gewend ben, begon deze dag als een normale schooldag. ’S avonds ben ik met 3 Chinezen, ergens sushi gaan eten. Hierdoor was ik natuurlijk al meteen helemaal in de ‘oud op nieuw’ stemming, want wie gaat er nu niet op oudejaarsavond met 3 Chinezen (waarvan je er 2 nog nooit hebt ontmoet) sushi eten in het centrum van Valencia. Voor mij klinkt dit niet meer dan logisch. Na dit etentje zijn we met de metro naar la plaza Ayuntamiento gegaan. Hier hing een wat feestelijkere sfeer dan in het restaurant moet ik eerlijk zeggen. Het was er leuk versierd met lichtjes, er was muziek en het stond er bomvol met mensen. Samen met al deze mensen hebben we gewacht tot het 00:00 was. Toen het zover was, werd er een hoop mooi siervuurwerk afgestoken (een verschil met Nederland is dat het vuurwerk hier over het algemeen gezamenlijk wordt afgestoken en niet door vriendengroepen of families) en begon iedereen ijverig met het eten van druiven. Dit klinkt misschien wat raar als je het zo voor het eerst hoort, maar in Spanje hebben ze een bepaalde traditie met nieuwjaar. Als de klok 00:00 slaat, is het de bedoeling dat je bij elke klokslag een druif eet. De snelle rekenaars komen dan op een hoeveelheid van 12 druiven per persoon uit. Ik weet niet precies welke spannende legende hierachter zit, maar als je dit doet zou je in het nieuwe jaar geluk moeten hebben. Als inmiddels bijna echte Spanjaard heb ik hier natuurlijk zonder enig verzet aan deelgenomen. Hierna was het tijd om iedereen een gelukkig nieuwjaar te wensen. Gezien de hoeveelheid mensen met wie ik deze avond vierde, was ik hier zo mee klaar. Althans, met de mensen in ‘real life’. Ik werd namelijk niet veel later dan 00:00 gebeld door mijn lieve vrienden in Nederland, die het duidelijk een stuk bonter aan het maken waren dan ik. Ik heb wel tig mensen door de telefoon horen schreeuwen dat ze me een gelukkig nieuwjaar wensen. Fijn dat ze tussen het feesten door ook nog even aan mij hadden gedacht. Na deze hele happening zijn we vrijwel meteen weer op huis aan gegaan. Chinezen vieren nieuwjaar namelijk niet zo uitbundig als wij (daarbij hebben zij ook Chinees nieuwjaar wat pas rond eind januari is) en zijn het over het algemeen geen echte feestbeesten zoals de gemiddelde Europeaan. Op stap met nieuwjaar zat er dit jaar dus niet in voor mij. Hierdoor was ik rond 1:15 alweer thuis (het was nóg eerder geweest zonder de reistijd). Zelfs hostoma was nog later thuis dan ik en zij schrok hier ook van toen ze dat merkte. Uiteindelijk ben ik vrijwel meteen in mijn nestje gekropen. Ik vind het jammer dat ik niet in Nederland was met mijn vrienden en familie om nieuwjaar te vieren, maar dit was wel weer een keer anders dan anders en ik heb er dus wel weer een nieuwe ervaring bij.

De vrijdag hierna ben ik na school met 2 Koreaanse meisjes ergens wat gaan drinken. Tijdens het theeleuten kwamen we op het idee om die zaterdag op stap te gaan. Aangezien ik vond dat ik nog iets in te halen had door nieuwjaar en omdat ik over het algemeen niet vies ben van een feestje vond ik dit een uitstekend plan. Zaterdag ben ik ’s middags eerst naar Alboraya gewandeld (dorpje naast Valencia) en ’s avonds zijn we dus met zijn drieën opstap gegaan. We zijn begonnen in een bar dichtbij huis om alvast in de stemming te komen en daarna hebben we ons voor de verandering weer verplaatst naar club Mya. Hier heb ik weer een hele leuke avond gehad. Mede door het feit dat op deze avond héél de club vol stond met Nederlanders. Er waren op dat moment minimaal 4 Nederlandse voetbalteams op trainingskamp in Valencia en zij bevonden zich op de zaterdagavond natuurlijk allemaal in de bekendste club van de stad. Ik vond het heel fijn om weer een keer een hele avond in mijn eigen taal te kunnen praten tegen de mensen om me heen. Dit heb ik de afgelopen tijd namelijk alleen maar tegen mijn telefoon gedaan tijdens het face timen. Ik heb het dus goed naar mijn zin gehad en jullie kunnen wel raden dat het weer een latertje is geworden.

Zondag eerst heerlijk uitgeslapen en rond 17:00 er weer op uit gegaan naar la plaza Ayuntamiento. Op deze dag werd namelijk de intocht van los Reyes Magos gehouden. Dit feest is te vergelijken met Sinterklaas in Nederland. Hier zijn dus natuurlijk alle kleine kinderen heel enthousiast over, waardoor heel het plein vol stond met ouders en kinderen om de intocht te zien. Deze intocht heeft iets weg van een carnavalsoptocht zoals wij ze kennen, maar dan met een ander thema. Ik stond wat verder naar achteren waardoor ik het niet allemaal even goed heb kunnen zien, maar wat ik heb gezien was heel mooi. Op het eind werd er nog een vuurwerk show gehouden en daarna ben ik weer naar huis gegaan. De dag erna was het de echte feestdag voor los Reyes Magos, wat betekende dat de school gesloten was. Het hoogte punt van de dingen die ik heb ondernomen op deze dag was hardlopen, dus dat zegt wel weer hoe feestelijk hij was.

Dinsdag was het in mijn ogen de dag waarop er voor het eerst weer Europeanen konden komen. Uiteindelijk viel het aantal behoorlijk mee, maar ik ging er ook niet vanuit dat in één dag ineens heel de school weer vol zou zijn gelopen met ze. Wel zit ik nu alweer een paar weken bij 1 Franse jongen, 1 Marokkaanse jongen en 1 Oostenrijks meisje in de klas. Ook al praat ik tot nu toe niet heel veel met hen, het is in ieder geval wel fijn dat ik niet meer de enige Europeaan ben in een klas vol Aziaten. Ik hoop natuurlijk dat er nog meer bij gaan komen waar ik het goed mee kan vinden, maar het is dus het geval dat de school normaal weer wat voller begint te raken vanaf de week nadat ik klaar ben met de cursus… In principe heb ik aan een persoon waarmee ik mijn dagen kan doorbrengen genoeg, dus dat zou best een haalbare doelstelling moeten zijn volgens mij. We zullen zien of er morgen weer wat nieuws rondloopt.

De dagen die hierop volgde zijn samen te vatten in: kledingwinkels afgaan onder het motto ‘kijken, kijken, niet kopen’, tapas eten met een Chinees meisje, wandelen door een gevaarlijke buurt zonder dat ik dat wist, zelfgemaakte zwarte rijst eten, nog meer wandelen door veilige buurten, heel veel face timen en héél veel duimen voor de hotelschool. Hier heb ik namelijk nog steeds niets van gehoord, maar ik denk dat het komende week eindelijk zover is. Vorig jaar kreeg ik namelijk ook rond die tijd te horen dat het er niet in zat. Ik ga er nu vanuit dat ze me het weer rond dezelfde tijd laten weten en ik hoop met het tegenovergestelde nieuws deze keer. Ik hou jullie op de hoogte.

Afgelopen dinsdag heb ik weer een wat intensievere dag gehad, want een vriend van het Rythovius kwam een dagje op bezoek! Maandag avond kwam hij aan en woensdag ochtend vertrok zijn vliegtuig alweer vroeg, waardoor we precies 1 dag hadden om gezellig bij te kletsen en dingen te ondernemen. We hadden om 10:00 afgesproken bij de Mercado Central. Ik was héél blij toen ik hem zag, want ik was weer even met iemand van thuis. We zijn meteen de Mercado Central in gegaan en hebben daar wat rondgekeken. Daarna zijn we wat door de stad gaan lopen en hebben we ergens wat gedronken. Om ons wat sneller te kunnen verplaatsen besloten we 2 fietsen te huren. Aangezien ik al 3 maanden niet meer op een fiets had gezeten vond ik het leuk om weer een keer al fietsend van plek naar plek te kunnen gaan. Eerst zijn we naar la Ciudad de las Artes y las Ciencias gefietst en hebben we deze mooie plek even bewonderd. Daarna gingen we naar het oude deel van de stad om ergens wat tapas te eten. Na het eten zijn we de fietsen terug gaan brengen en hebben we nog wat rondgekeken in de kledingwinkels. Hierna hebben we allebei even een korte stop langs huis gemaakt en spraken we om 20:30 weer af op het strand om een leuk tentje te zoeken waar we paella konden eten (tip van Trijn: aan het strand hebben ze schijnbaar de beste paella in Valencia). Uiteindelijk kwamen we uit bij el Cuso, waar we onder het genot van een alcoholisch natje hebben genoten van een bord paella. Dit was natuurlijk allemaal super gezellig, maar het leukste vond ik dat we de hele dag hebben kunnen bijkletsen en dat ik iemand van thuis om me heen had. Het enige jammere van deze dag was dat het er niet meer konden zijn. Als iemand door het lezen van dit bezoek ook zin krijgt om een paar vrije dagen door te brengen in Valencia samen met mij, is dat zeker mogelijk! Geef maar even een belletje wanneer je langskomt (let op: vlucht, verblijf en alles wat geldkost niet inbegrepen. Mijn gezelligheid vind ik voldoende).

De rest van de week weer niet veel interessants gedaan. Vrijdag heb ik gezellig wat gedronken met de Koreaanse vrouw en gisteren ben ik me in gaan schrijven bij de sportschool! Geloof het of niet, maar ik heb helemaal zin om te gaan sporten. Ik heb al 3 maanden niet echt gesport en dat is wel te merken. Ik had al niet veel spieren, maar nu is echt alles weg volgens mij. Nu ben ik er dus weer klaar voor om conditie en spieren te krijgen en dunner te worden. Aangezien ik vrije tijd genoeg heb en ik hiervoor moet betalen ben ik van plan optimaal gebruik te gaan maken van mijn 1 maand durende lidmaatschap. Hier begin ik morgen meteen mee. Zin in!!

Over het algemeen ben ik nog steeds heel blij dat ik deze Spaans-cursus doe. Ik vind het super leuk om erover na te denken dat ik me kan redden in het Spaans en dat ik hopelijk over 2 maanden ook hele verhalen kan vertellen zonder al teveel grammatica fouten. Het moeilijke vind ik wel dat ik hier heel veel alleen ben. Nu vind ik het niet erg om even alleen te zijn, maar volgens mij ben ik niet op deze wereld gezet om altijd alleen op pad te zijn. Ik heb nu wel genoeg over het leven nagedacht en zou het wel weer fijn vinden om wat meer mensen om me heen te hebben. Ik ben benieuwd wat deze komende 8 weken mij nog gaan brengen. De tijd zal het leren zeggen ze dan wel eens.

Dit was het weer voor nu, ik hoop dat jullie je weer hebben vermaakt tijdens het lezen van mijn bloggie. Ik ga mijn best doen om de volgende niet pas over 3 weken online te zetten, maar ik beloof niks, want zoals jullie zien gaat dat soms fout. In ieder geval weer bedankt en tot de volgende!

¡Hasta luegooo! :)

Bloggie 7

¡Buenas noches!

Ik ben weer terug van weg geweest. Volgens mij heb ik in het vorige bloggie gezegd dat er de volgende keer iets minder tijd tussen zou zitten voor ik er weer een zou schrijven, maar dat is helaas mislukt. Inmiddels is het dus alweer 2 weken gelden dat ik iets van mij heb laten horen, dus daar gaan we weer.

We zijn gebleven bij donderdag 12 december. Gedurende de dag niet veel gedaan, naast naar school gaan natuurlijk. 's avonds daarentegen, ben ik samen met mijn Koreaanse vriendin naar een intercambio gegaan in een bar vlakbij mijn appartement. Voor de minder geleerden onder ons die niet weten wat een intercambio inhoudt volgt hier een korte uitleg. Het idee is dat er een avond in een bar georganiseerd wordt voor mensen die een bepaalde taal willen leren. In de intercambio waar ik heen ben gegaan wilden de meeste mensen Engels of Spaans leren, maar het was ook mogelijk om aan een tafel te gaan zitten om bijvoorbeeld Italiaans of Frans te praten. Als je het mij vraagt is dit een hele leuke manier om een taal sneller en beter onder de knie te krijgen én om nieuwe mensen te leren kennen. Tot nu toe ben ik nog niet vaker geweest, maar dat wil ik wel gaan doen. Vrijdag heb ik met het Koreaanse en het Taiwanese meisje ergens geluncht, omdat het de laatste dag van het Taiwanese meisje was. Verder geen spannend weekend beleefd. Zaterdag en zondag ben ik naar het centrum gelopen, omdat het lekker weer was. De ene keer om een kledingstuk te ruilen en de tweede keer heb ik met de Koreaanse vrouw rondgelopen.

Maandag tot en met woensdag zijn samen te vatten in; FaceTimen, kerstkaarten maken en leren omdat ik vandaag (26 dec, of terwijl tweede kerstdag) weer examen had om een niveau omhoog te gaan. Donderdag heb ik in de avond, samen met hostoma pepernoten gemaakt, omdat we vrijdag kerst op school vierde. Hiervoor mocht je als je dat wilde, typisch eten uit je eigen land maken en meenemen. Ik vond het dus een briljant idee om pepernoten te maken en dat heb ik dan ook geprobeerd. Echter is de uitdaging wel groter als je ten eerste, zelf de speculaaskruiden moet maken en ten tweede, niet alle benodigde specerijen gemalen kunt kopen. Voor een eerste keer pepernoten maken in Spanje, was ik uiteindelijk toch best tevreden met het eindresultaat, ondanks dat het verschil duidelijk te proeven was. Aangezien hostoma ze lekker vond, durfde ik het wel aan om ze de volgende dag mee naar school te nemen. Dit brengt ons dus ook bij vrijdag, de dag van het kerstfeest. Het fuifje begon om 14:00 en omdat ik om 13:00 al uit was heb ik eerst wat gedronken met de Koreaanse vrouw, om vervolgens weer terug naar school te gaan. Het feit dat er veel mensen met verschillende nationaliteiten rondlopen op school, zorgde ervoor dat er van alles te eten was. Uiteindelijk heb ik dus een prima lunch gehad met goed gezelschap, waarbij ik ook weer wat andere mensen heb leren kennen. Zaterdag weer naar de mooie gebouwen gelopen, omdat ik toch iets moest doen met mijn dag en het weer boven de 20 graden was. Zondag naar een winkelcentrum geweest waar ik nog niet eerder geweest was, om op zoek te gaan naar een kerststal. Hostoma had haar namelijk laten vertellen dat er een grote stond in dat winkelcentrum. Uiteindelijk niet meer gevonden dan een hoop winkels en een kermis. Niet dat het echt veel met me deed, aangezien ik vooral gewoon even naar buiten wilde.

Afgelopen maandag ben ik na de les op school gebleven om te leren, aangezien ik de dag na kerst examen had en toch wel graag wilde slagen. Uiteindelijk meer gedaan alsof ik aan het leren was, dan daadwerkelijk geleerd te hebben, maar het idee was leuk. Dinsdag middag ben ik op pad geweest om wat kleinigheidjes te zoeken voor kerst. Ook heb ik een pakket ontvangen van mijn lieve familietje met leuke cadeautjes en etenswaren uit Nederland in de sfeer van kerst. Er zaten bijvoorbeeld lekker warmen sokken en lampjes om mijn kamer gezellig te maken in. Als ik mijn favoriete cadeau zou moeten opnoemen, zou ik zeggen dat dat het stuk kaas uit Nederland is wat ze er ook in hadden gedaan. Aangezien ik het namelijk allemaal niet zo breed heb, moet ik het normaal gesproken doen met de goedkoopste kaas die ik kan vinden. Dit heeft als effect dat het al even geleden is dat ik echt lekkere kaas heb gegeten. Hier kan ik als kaasliefhebber behoorlijk van balen. Daarom ben ik erg content dat ik nu weer kan genieten van de kaas van de kaasboer. Nu ik jullie in heb gelicht over dit kaasverhaal is het tijd om weer door te gaan met andere zaken. 'S avonds ben ik met drie mensen bij een Italiaans restaurant in het centrum wat gaan eten en daarna hebben we bij een barretje nog wat gedronken. Dat was dus mijn kerstavond. Op eerste kerstdag waren we vrij van school en ben ik 's middags thuis gebleven, omdat ik moest leren. Daarna ben ik nog naar de Koreaanse vrouw gegaan en hebben we samen genoten van een luxe kerstdiner, bestaande uit kant en klare pizza, sla, fruit en wat snacks. Ik vond het heel gezellig, maar ben wel weer op tijd naar huis gegaan, omdat ik er vandaag gewoon om 07:45 weer uit moest. Aangezien ze in Spanje geen tweede kerstdag hebben, was dit mijn kerst van 2019. Ook al was dit niet mijn favoriete manier om kerst te vieren, ben ik toch nog best tevreden met hoe ik het ben doorgekomen. Volgend jaar zou ik het daarentegen toch wel graag weer gewoon met mijn familie en vrienden in Nederland willen vieren, maar wie weet waar ik me volgend jaar rond deze tijd bevind. De tijd zal het leren heb ik me laten vertellen. Vandaag heb ik mijn tweede examen gemaakt. Dit ging heel goed voor mijn gevoel en het was ook makkelijker dan verwacht. Ik weet natuurlijk morgen pas of ik geslaagd ben, maar ik ben er vrij zeker van dat ik me maandag in niveau B1 zal bevinden.

Het Spaans spreken gaat over het algemeen ook steeds beter. Dit komt doordat ik alle verschillende tijden onderhand wat beter onder de knie krijg en omdat ik buiten de lessen om ook bijna alleen maar Spaans praat tegen de mensen die ik spreek. Dit versneld het proces behoorlijk.

Ik ga ervanuit dat er in januari weer meer nieuwe mensen naar onze school zullen komen en het dan dus weer wat levendiger gaat worden. Aangezien nieuwjaar volgende week is, is dit moment al behoorlijk dichtbij en ik heb er helemaal zin in. Ik vind het namelijk leuk om mensen uit andere landen te leren kennen, maar op dit moment is het mij allemaal toch wel heeeeeel Chinees bij ons op school. Ik ben op dit moment de enige Europeaan tussen alleen maar Aziatische mensen in mijn klas, dus ik ben er wel weer klaar voor om wat Europeanen rond te zien lopen.

De hotelschool heeft nog steeds niks laten weten dus dat zal pas na de kerstvakantie worden en alle bedrijven waar ik heb gesolliciteerd laten me ook nog steeds wachten. Ik zal dus nog maar een keer de straat op moeten gaan om te solliciteren...

Voor nu was dit het weer, tot de volgende keerrrr.

Iedereen een Feliz Año Nuevo gewenst!!!!!

Hasta luegooo!!! :)))

Bloggie 6

¡Buenas!

In mijn hoofd was het toch iets minder lang gelden dat ik mijn volgertjes iets had bijgebracht over mijn leven. Blijkbaar is dat dus al bijna twee weken geleden. Gelukkig voor jullie heb ik de afgelopen tijd niet veel bijzonders uitgevoerd en zal het verhaal wat ik hieronder ga typen toch wat minder lang zijn dan de bijbel. Weer veel leesplezier gewenst!!!

We zijn gebleven bij de vrijdag van Black Friday, dus daar gaan we de draad ook weer oppakken. Na school ben ik meteen naar de stad gegaan om mijn geld te gaan uitgeven aan dingen die ik eigenlijk niet perse nodig heb. Aangezien deze aanbiedingen zo verleidelijk waren heb ik mezelf op wat nieuwe dingetjes getrakteerd. We zullen de bedragen achterwegen laten, want daar wordt niemand beter van. Na ongeveer 8 uur geshopt te hebben ben ik helemaal gesloopt weer op huis aan gegaan om bij te komen van deze intensieve dag. Omdat het zaterdag weer een dagje zomer in december was (23 graden met zon), zijn het laatst overgebleven Nederlandse meisje en ik naar het strand gegaan. Hier hebben we op een handdoekje even van de zon genoten en daarna zijn we ergens gaan lunchen. Deze avond zijn we op stap gegaan. Ik vond het geen avond voor in de boeken en ga hier dus ook niet verder op in. Zondag was ook niet heel actief en hier heb ik dus ook niet veel over te melden. Het enige wat jullie misschien wel kan benieuwen, is dat ik mijn CV die dag naar het Spaans verteld heb, aangezien ik na dit dure weekendje heel veel zin kreeg om ergens te gaan werken.

Maandag wilde ik vol enthousiasme op pad gaan om ergens te solliciteren. Tot mijn grote spijt regende het die dag (net als de drie dagen die daarop volgde) zo hard, dat ik toch liever even wilde wachten met mijn zoektocht. Ik heb bij het Taiwanese meisje geluncht en ben daarna naar huis gegaan. Dinsdag wilde ik ondanks het weer, toch een poging gaan wagen om te gaan solliciteren. Ik had al een bepaald restaurant bij het strand in mijn hoofd waar ik het wilde gaan proberen. Van tevoren had ik al opgezocht of ze open waren en volgens het internet was dit het geval. Toen ik daar aankwam bleek hier echter sprake te zijn van miscommunicatie. Het was namelijk, van alle strandtentjes er omheen, ongeveer de enige die gesloten was. Aangezien het echt geen lekker weertje was, had ik op dat moment niet echt zin om langs alle andere restaurantjes te gaan om te solliciteren. Omdat ik ook niet voor niks gekomen wilde zijn, ben ik ergens iets gaan drinken en heb ik uiteindelijk toch nog bij een restaurant mijn CV af gegeven. Daarna ben ik weer op huis aan gegaan. Woensdag ben ik er tussen de buien door weer op uit gegaan om Valencia te laten weten dat ik dringend opzoek ben naar werk. Ik ben langs 3 hotels geweest en nog 1 ander restaurant. Helaas reageren al deze bedrijven toch minder snel dan ik had gehoopt en wacht ik tot op de dag van vandaag dus nog steeds op mailtjes waarin staat dat ik precies ben wie ze zoeken. Als iemand toevallig nog contacten heeft in Valencia voor werk (ga ik niet van uit, maar proberen kan altijd), wees niet bang om ze aan mij door te geven. Bij voorbaat dank.

Zomaar stond daar ineens donderdag 5 december voor de deur. We weten allemaal wat dat betekent (althans in Nederland, want hier is dat gewoon een van de 365 dagen in een jaar): Pakjesavond!! Voor jullie, mijn volgertjes zal dit echter een stuk interessanter geweest zijn dan voor mij. Het enige wat ik deze avond heb gedaan, is kijken hoe mijn gezinnetje zonder mij ergens is gaan uiteten. Het weten dat Sinterklaas ons huis al enkele jaren overslaat, heeft deze avond wel wat dragelijker gemaakt. S' middags zijn het Nederlandse meisje en ik even bij haar Franse vriendinnetje geweest. Verder niet echt iets wat het vertellen waard is. Vrijdag was het hier el Día de la Constitución en daarom waren we vrij. Wegens het feit dat mijn hoeveelheid vrienden hier schaars is, was er niemand die tijd had om iets met me te doen. Ik wilde er niet de hele dag als een zoutzak bij gaan zitten en ben voor de verandering weer wat rond gaan lopen. Een ding waar ik me op dit moment ook veel mee bezighoud is face timen. Dat heb ik vrijdag dus ook weer zonder moeite voort gezet. Tegenwoordig is niemand echt veilig meer als het gaat om gebeld worden door mij. Mijn meest gebelden contacten kijken dus ook niet meer raar op, als zij aan het einde van de dag weer 5 gemiste oproepen van mij op hun telefoon zien staan. Naast deze bijzonder interessante activiteiten was het voor mij weer een gewone dag in het mooie Valencia.

Zaterdag was er gelukkig wel iemand die tijd voor mij kon maken. Aangezien het Taiwanese meisje komende zaterdag vertrekt (want ja, wie niet), wilde ze afgelopen weekend nog wat van de stad zien. We zijn naar La Ciudad de las Artes y las Ciencias, oftewel 'die mooie gebouwen in Valencia', gelopen. Hier hebben we de hele middag rond gelopen en foto's gemaakt. Het weer werd weer iets beter dan dat het de dagen daarvoor geweest was, dus het was een mooie dag om lekker buiten te zijn. Rond de avond zijn we weer terug naar huis gelopen. Toen ik thuis kwam was mijn voormalige Japanse huisgenoot er niet meer. Zij is zaterdag namelijk naar een ander appartement verhuisd. Dit vind ik aan de ene kant jammer, maar aangezien haar grote, met daglicht en frisse lucht gevulde kamer nu vrij kwam, kon ik er de positieve kant wel van inzien. Ook het laatste Nederlandse meisje is zaterdag teruggekeerd naar Nederland, waardoor ik er nu weer wat meer alleen voorsta als enige Nederlandse meid. Hier moeten we het voor nu maar mee doen. Ik kan niet wachten tot het januari is, aangezien er dan waarschijnlijk weer wat meer nieuwe mensen zullen komen om te studeren. Op dit moment loopt de school namelijk in rap tempo leeg en neemt de hoeveelheid Aziaten in verhouding tot Europeanen behoorlijk toe. Voor nu ben ik bevriend met de Taiwanese die zaterdag vertrekt en een beetje met een vrouw uit Korea van 34 jaar. Leeftijd gaat er toch minder toe doen als je kunt kiezen tussen 2x jouw leeftijd of helemaal niemand. :)

Zondag heb ik een grote verhuizing gehouden van mijn pequeña kamertje naar de grote kamer vol met luxe in mijn ogen. Aangezien ik me behoorlijk goed kan bezighouden met het netjes inrichten van dingen was dit een dag vullend programma voor mij. Maandag ben ik bij het Taiwanese meisje bij haar gaan lunchen en zijn we daarna naar het centrum gelopen. Hier hebben we wat rondgelopen en ergens wat gedronken. Gisteren zijn we weer naar het centrum gelopen met z'n 2e en zijn we naar het postkantoor geweest. Zij wilde namelijk postzegels kopen zodat ze haar brieven aan thuis kan sturen en ik moest Pleun haar perrongelijk meegenomen oortjes even op een enkeltje naar huis sturen. Hierna zijn we met een ijsje uit de supermarkt in het park gaan zitten, omdat het weer lekker weer was. Toen ik weer thuis was en mijn hostomaatje en ik aan het eten waren, zei ze dat ze een vervroegd kado voor mij had voor Los tres reyes (feestdag op 6 januari). Ik vroeg me af waarom ze mij een kado gaf en al helemaal zo ver van tevoren. Uiteindelijk gaf ze me een pyjama, omdat ze merkt dat ik het behoorlijk vaak koud heb. Ik vind het toch zo'n lieverd en ben nu ook heel blij dat ik hier terecht ben gekomen.Vandaag ben ik na school met de Koreaanse vrouw ergens in een bakkertje gaan zitten en hebben we, onder het genot van wat te drinken bijna 2 uur gekletst. Goed als wij zijn, zeiden we ongeveer alles in het Spaans en hebben we er alleen wat Engelse woordjes door gemengd als we er anders echt niet uitkwamen. Ik merk dat dit erg goed is voor mijn leerproces, wat natuurlijk behoorlijk logisch is. Hierna ben ik even naar huis gegaan en ben ik daarna, voor de eerste keer in 2 maanden de deur uit gegaan om te gaan hardlopen!! Ik wil namelijk weer een wat gezondere levensstijl gaan lijden dus daar hoort beweging ook bij.

Ik mis hier echt een leuke vriendin van mijn leeftijd om dingen mee te doen, maar verder heb ik het nog goed naar mijn zin. Wat betreft de hotelschool, zij hebben tot nu toe nog niks laten weten. Ik ben dus nog steeds aan het hopen op een e-mail waarin ik wordt gefeliciteerd dat ik ben aangenomen.

Dit was 'in het kort' een update over mijn tijd hier. Ik hoop dat jullie volgertjes de tijd hebben genomen om dit allemaal te lezen. Echter zeg ik nog een keer dat ik het snap als er hier en daar wat zinnen overgeslagen zijn, aangezien het niet allemaal even boeiend is. Mijn volgende bloggie zal weer wat eerder online komen dan na 2 weken pas. Voor nu moeten jullie het hiermee doen.

¡ Hasta luego !!! :))))

Bloggie 5

¡Buenas noches!

Het heeft even geduurd, maar daar ben ik weer.

Afgelopen donderdag heb ik met de 3 Nederlandse meisjes geluncht in een heel leuk restaurantje dicht bij mijn casa. Hierna ben ik mee geweest naar het appartement van de twee meisjes die mij afgelopen weekend hebben verlaten, aangezien zij hun koffers nog moesten inpakken. Hier heb ik hun een beetje mee geholpen, omdat ik voor de verandering niet echt iets beters te doen had. Deze avond probeerde een van de meisjes al afscheid van mij te nemen 'voor de zekerheid', aangezien zij het laatste weekend met haar zussen ging spenderen. Ik heb echter het vermoeden dat ze dit vooral deed, omdat ze van me af wilde zijn. Vanwege het feit dat ze tot zondag nog hier bleef weigerde ik in te stemmen met dit afscheid om er zeker van te zijn dat ik haar nog een keer zou zien. Je kan namelijk niet vertrekken zonder afscheid en dit was geen afscheid. Vrijdag kwam ze in de pauze nog even langs met haar zussen en probeerde hierna weer van me af te komen door afscheid te nemen. Doorzettend als ik ben sloeg ik dit aanbod weer af, aangezien we die avond (bijna zeker) nog met zijn allen op stap zouden gaan. Uiteindelijk is dit plan toch niet door gegaan en ben ik alleen iets gaan drinken met het andere meisje (niet degene die steeds van me af wil komen). Hierna heb ik afscheid van haar genomen, omdat zij die volgende ochtend weer vroeg naar Nederland terug vloog.

Niet wetend wat ik verder moest doen zonder vrienden, ben ik me goed gaan voorbereiden op het interview voor de hotelschool. Die avond heb ik het na een onzekere tijd van wachten, plannen, passen en meten ook nog voor elkaar weten te krijgen om nog even afscheid te gaan nemen van die meid die dat al 2x eerder wilde doen. Ik heb hiervoor langer moeten lopen dan dat ik daadwerkelijk met haar heb gekletst. Aangezien zij een strakke planning had staan om zoveel mogelijk leuke dingen met haar zussen te doen, in een zo kort mogelijke tijd. Ondanks het feit dat ik dus maar een half uur met haar heb kunnen kletsen vond ik het gezellig. Ik baalde wel toen ik daadwerkelijk ging, omdat ik een hele leuke tijd met hun twee heb gehad en ze me nu gewoon hebben verlaten. Maar ja that's life. Door deze ingrijpende gebeurtenis was ik zaterdag en zondag erg depressief. Gelukkig had ik op zondag de als laatst overgebleven van de drie nog, om me er een beetje bovenop te helpen. Aangezien ik die dag erna mijn interview had en zij moest leren voor haar examen wat eraan zat te komen, besloten we dit samen te doen. Verder heb ik het afgelopen weekend niet echt iets spectaculairs gedaan.

Maandag was het moment dan toch weer daar; de 2e selectieronde voor de hotelschool. Om 13:00 was ik uit en om 15:00 had ik het Skype-gesprek. Ik was de hele week al behoorlijk zenuwachtig en dit werd er ook niet minder op, op de dag zelf. De ene keer dacht ik dat het wel goed zou komen en vervolgens had ik het idee dat ik net zo goed vast een leuk plekje in Italië kon gaan uitzoeken, om volgend jaar mijn tussenjaar door te brengen. Uiteindelijk ben ik toch behoorlijk rustig het gesprek in gegaan en denk ik dat het behoorlijk goed ging. Wat ik in ieder geval met zekerheid kan zeggen is dat het beter ging dan vorig jaar, maar dat was ook niet heel moeilijk om te overtreffen. Of het me deze keer wel is gelukt, durf ik geen uitspraak over te doen. Wel denk ik dat ik mijn kansen dit jaar in ieder geval een stuk hoger kan inschatten. Laat die kaarsjes dus allemaal nog maar even aan totdat ik de uitslag heb ontvangen!!!

Dinsdag was het hier spontaan even zomer in november, met een prima temperatuurtje van 23 graden en een felle zon. Aangezien het Nederlandse meisje moest leren en ik verder niemand meer overheb, ben ik met een meisje uit Taiwan naar het oude deel van Valencia gelopen. Hier hebben we een ijsje gegeten en gekletst over van alles. Het interessante van zoiets vind ik, dat je dingen te weten kan komen over andere culturen en die van jouw met anderen kunt delen. Dit heb ik dan ook met plezier gedaan. Gisteren heb ik bij dit meisje geluncht en heb ik een paar woordjes in het Chinees en Taiwanees van haar geleerd. Natuurlijk heb ik haar ook wat woorden van onze prachtige taal bijgebracht. Vandaag heb ik met het Nederlandse meisje bij haar geluncht en zijn we daarna ergens iets gaan drinken in een gezellig restaurantje/hotel. Ik moet ook nog steeds werk gaan zoeken, dus ik moet even mijn CV naar het Spaans vertalen en de straat op gaan. Dat restaurantje waar ik vandaag was zag eruit als een leuke werkplek, dus wie weet ga ik het daar wel proberen. Morgen is Black Friday dus dat betekent lekker de stad in om te gaan shoppen!!!

Ik zal jullie op de hoogte houden over de hotelschool en over mijn zoektocht naar werk als ik hier meer informatie over heb. Voor nu ga ik het hier weer bij houden. Bedankt voor het lezen en tot de volgende!

¡ Hasta luego!!!!!!! :)))

Bloggie 4

¡Buenas noches!

Daar ben ik weer. Deze keer met interessante verhalen over het thuisfront, de hotelschool, mijn examen en nog veel meer!!!!!!!!

Donderdag had ik mijn examen van het niveau A1. We zijn hier de hele ochtend mee bezig geweest. Het examen bestond uit vijf onderdelen: lezen, schrijven, luisteren, grammatica en spreken. Na deze uitdagende toets ben ik met de Nederlandse meisjes gaan lunchen bij een lekker sushi tentje. Vrijdag kregen we de uitslag van het examen en met een scoren van 90,7/100 mocht ik door naar het volgende niveau. Tijdens de les na deze onverwachtse uitslag hebben we niet heel veel meer gedaan. 'S middags ben ik voor de verandering weer even de stad in gegaan om te kijken voor een pakkende outfit, aangezien het feest de dag daarna was en ik nog steeds niks leuks gevonden had. Uiteindelijk ben ik weer op huis aan gegaan met een setje kleren, waarvan ik alleen het bovenstuk aan heb gedaan en het rokje toch weer heb terug gebracht. Zaterdagochtend ging om 7:30 de wekker, omdat de dag eindelijk (na een hele maand) was aangebroken dat ik Nederland weer even kon laten herinneren dat ik besta. Om 10:00 vertrok het vliegtuig en van 9:30 tot 9:45 was de gate open. Op mijn eigen, bekende manier, met hier en daar wat hobbels op de weg, had ik er het weer voor elkaar gekregen om precies op tijd aan te komen op het vliegveld. Toen ik na een lange reis van iets meer dan 2 uur aankwam op Eindhoven airport, stonden mijn grote zus en 'een vriend' van haar, mij al vol enthousiasme op te wachten. Het was ondertussen al ongeveer 13:00 en aangezien ik sinds 8:00 niet meer had gegeten was ik er wel weer klaar voor om mijn buik op te laten houden met 'zingen'. Gelukkig waren daar mijn reddende engeltjes (mijn persoonlijke ophaalservice) al met een heerlijke verrassing. Ze hadden een broodje carpaccio voor me mee genomen, de lieverds. Eenmaal thuis aangekomen sprong iedereen natuurlijk weer in mijn armen, wat ik ook wel begrijp aangezien ik het ben. De rest van de middag heb ik niet veel gedaan. 'S avonds daarentegen heb ik het behoorlijk druk gehad. Om 20:30 begon de 50 and fabulous, maar aangezien Floor en ik nog bezig waren met een verrassing voor onze ouders, kwamen wij stijlvol te laat. Eenmaal aangekomen heb ik behoorlijk wat mensen gesproken die benieuwd waren naar mijn ervaringen tot nu toe. Nadat ik deze een keer of 10 had opgenoemd aan verschillende mensen was het toch wel tijd om gewoon te gaan feesten. Wat later op de avond hebben we met de kids ook nog een te gekke 50 and fabulous quiz gehouden, met onder anderen een rollator race en foto vragen. Hierna begonnen de gasten wat losser te worden en kwamen er meer dansmoves tevoorschijn. Als je het mij vraagt was het een Brabants gezellig feestje met leuke mensen. Zondag heb ik eigenlijk ook niet heel veel uit gevoerd, maar ik heb wel even genoten van verschillende dingen die ik in Valencia mis, zoals wandelen met zonneschijn (roepnaam is Borre), de schone en frisse buitenlucht, pepernoten, vrienden en familie. Maandagochtend ging de wekker weer om 5:30 en was ik om 6:15, met een opnieuw volgeladen handbagage koffer weer onderweg naar het vliegveld. Ik ben deze dag niet naar school geweest en heb verder ook niet echt iets gedaan wat het waard is om aan jullie te melden. Gisteren was mijn eerste schooldag op mijn nieuwe niveau. Ik leer nu al andere tijden en ondanks dat het moeilijk is dit ook echt in de praktijk te brengen, ben ik toch wel blij dat er weer vooruitgang geboekt gaat worden. Na school zijn we met z'n 4en naar het strand gegaan, omdat we de zonsondergang wilden zien. Een klein min puntje was dat wij dachten dat de zon in de zee onder zou gaan. Dit was duidelijk niet het geval, waardoor de zonsondergang toch minder mooi was dan we hoopten. Ondanks dat was het wel gezellig en fijn om weer even iets gedaan te hebben in plaats van de hele dag in je appartement niks te doen. Vandaag zijn we na de les met z'n 3en naar de stad gegaan, omdat ik dus een kledingstuk, dat eigenlijk bedoelt was voor het feest, moest terug brengen. Hierna hebben we iets gedronken en zijn we weer naar huis gegaan. Aangezien het de laatste week is van 2 van de 3 meisjes, proberen we nog wat leuke dingen te ondernemen samen. Zo gingen we gisteren dus naar de 'zonsondergang' en gaan we morgen met zijn allen lunchen. Ik baal er erg van dat zij vertrekken, maar ondanks al mijn pogingen heb ik ze helaas nog niet kunnen overtuigen om te blijven.

Tussen al deze dingen door heb ik nu ook te horen gekregen dat ik maandag mijn tweede selectieronde voor de hotelschool heb. Aangezien dit vorig jaar helemaal verkeerd gegaan is, ben ik me hier op dit moment dus beter voor aan het voorbereiden. Als iedereen maandag een kaarsje voor me aansteekt, hoop ik dat het deze keer wel lukt. We gaan het meemaken...

Als ik iets gevonden krijg, zal ik nog wat leuke foto's van het feest toevoegen. Verder was dit het weer voor nu. Tot de volgende keer!!!!

¡Hasta luego! :)))

Bloggie 3

¡Buenas noches!

Weer een nieuw bericht vanuit het verre Spanje. Al mijn trouwe volgertjes zatennatuurlijk met smart te wachten om weer te kunnen lezen over een van hun lievelingspersonen, dus hier ben ik weer speciaal voor jullie.

Door de weeks heb ik niet heel veel gedaan. Natuurlijk ben ik netjes naar school geweest, maar verder heb ik niet heel veel interessants gedaan. Een paar keer de stad in gegaan om te kijken voor een leuke outfit, aangezien er een grote 50 and fabulous knalfuif op de planning staat voor zaterdag. Ook heb ik donderdag geluncht met de 3 Nederlandse meisjes die hier zijn, zoals jullie allemaal al wel weten. Verder heb ik door de week niet veel gedaan.

Vrijdag was het eindelijk zover, de eerste keer op stap in Valencia! Na een beetje onduidelijkheid en wat vragen hier en daar bleek het zo te zijn dat ik gewoon opstap mocht als papa en mama hier toestemming voor hadden gegeven. Natuurlijk zijn zij de moeilijkste niet en hadden ze hier van te voren al mee ingestemd. Dit was alleen niet helemaal goed doorgegeven waardoor ik eerst om 00:00 thuis moest zijn. Uiteindelijk is dit goed gekomen en heb ik afgelopen vrijdag voor het eerst het uitgaansleven van Valencia ontdekt. Ik heb het heel erg naar mijn zin gehad en was ook erg onder de indruk van hoe mooi de club waar wij waren, was. Aangezien ik ook de jongste niet meer ben, heb ik zaterdag de hele dag bij moeten komen van de zware avond die ik daarvoor had meegemaakt. Zaterdag heb ik dus niks gedaan en hier valt dan ook niet meer over te vertellen. Zondag moest ik om 7:00 opstaan, omdat ik met 2 van de Nederlandse meisjes weer een tripje voor de boeg had. Om 8:00 vertrok de bus naar la ciudad encantada, dit is een soort natuurpark met allemaal verschillende vormen grote stenen. Een gids vertelde ons hoe de stenen daar gekomen waren, waardoor zij bepaalde vormen hadden gekregen en de uitleg achter de verschillende namen. De gids sprak een beetje gebrekkig Engels en moeilijk Spaans, daarbij is mijn fascinatie voor stenen niet extreem waardoor ik vaak mijn aandacht ben verloren. Ik weet dus nog steeds niet veel over deze prachtige vondsten, ik kan jullie alleen vertellen dat het iets te maken heeft met sedimentatie en het feit dat de stenen vroeger onder water stonden. Wat ook niet echt mee hielp op deze dag was de temperatuur.. vorige week schreef ik dat ik met 28 graden lag te bakken op het strand, maar deze week waren 4 laagjes kleding niet genoeg op de plek waar wij ons op dat moment bevonden. Het was ongeveer net zo koud als in Vessem en we kregen zelfs even te maken met een kleine sneeuwbui. Precies wat je je voorstelt als je denkt aan het mooie Spanje als je het mij vraagt. Na 1,5 uur achter de gids aangewaggeld te hebben, was de stenen tour af en reden we door naar het historische dorp Cuenca. We hadden het eerste uur vrije tijd, zodat we ergens iets konden eten en/of drinken. Dit hebben wij ons geen twee keer laten vertellen en zijn meteen opzoek gegaan naar een warm café. Hier hebben we even heerlijk opgewarmd met iets warms te eten en te drinken. Ondertussen had ik mijn 5e trui aangetrokken, omdat het nog steeds niet echt een aangenaam weertje was waar we mee te maken hadden. Toen we van plan waren de kou weer te gaan trotseren, ging het ook nog even regen om de full experience te krijgen natuurlijk. Gelukkig hield dit snel op en waren we niet als laatste op de afgesproken plek. Samen met 2 gidsen (1Spaanse, 1 Engelse) en de rest van de groep hebben we door het dorpje gewandeld en hebben de gidsen ons hier en daar ondertussen wat geschiedenis les gegeven over Cuenca. Om eerlijk te zijn vond ik dit toch een stuk interessanter dan stenen kijken. Na deze tour zijn we weer naar huis gescheurd en heb ik een lekkere warme douche genomen aangezien de ijspegels nog net niet aan mijn neus hingen. Over het algemeen een leuke dag, maar de kou had het toch ook wel goed verpest voor een groot deel. Als we het van de positieve kant willen bekijken, kunnen we wel zeggen dat deze dag de twee Nederlandse meisjes en mij letterlijk een stuk dichter bij elkaar heeft gebracht. Een lekkere warme knuffel is namelijk zo slecht nog niet als je jezelf in leven probeert te houden met -10 graden.

Vandaag en gister heb ik weer niet heel veel gedaan buiten school om. Ik ben vandaag wel even naar de biblioteca geweest om te leren, aangezien ik donderdag eindelijk mijn eerste examen heb om een niveau omhoog te gaan! Op dit volgende niveau is het als het goed is wat moeilijker en daar ben ik wel aantoe aangezien ik op dit moment blijf hangen in het niveau van namen leren over tapas. Ik geef dan toch de voorkeur aan grammatica als ik het voor het zeggen heb. Vrijdag weet ik al of ik geslaagd ben dus dit zal ik jullie zeker nog laten weten.

Ik heb daarnet ook even snel benoemt dat er een grote happening op de planning staat. Dit is de 50 en fabulous van mijn moedertje en Loes. En voor alle volgertjes die hier nog niet van op de hoogte waren, ik kom speciaal voor deze bijzondere gelegenheid helemaal terug naar Nederland gevlogen! Zoiets wil je natuurlijk ook gewoon niet missen. Omdat ik iets langer dan een avond blijf heb ik ook nog even de tijd om pepernoten in te slaan en in te pakken voor de reis naar Spanje. Sinterklaas komt dan misschien wel uit Spanje, maar hier in de mercadona heb ik ze nog niet gespot. Dus als je geluk hebt kun je dit weekend misschien wel een glimp opvangen van mijn knappe koppie!

Dit was het weer voor nu ik hoop dat jullie weer erg genoten hebben van mijn spectaculaire verhalen over mijn tijd hier!!!

¡Hasta luego! :)))