¡Buenas!

In mijn hoofd was het toch iets minder lang gelden dat ik mijn volgertjes iets had bijgebracht over mijn leven. Blijkbaar is dat dus al bijna twee weken geleden. Gelukkig voor jullie heb ik de afgelopen tijd niet veel bijzonders uitgevoerd en zal het verhaal wat ik hieronder ga typen toch wat minder lang zijn dan de bijbel. Weer veel leesplezier gewenst!!!

We zijn gebleven bij de vrijdag van Black Friday, dus daar gaan we de draad ook weer oppakken. Na school ben ik meteen naar de stad gegaan om mijn geld te gaan uitgeven aan dingen die ik eigenlijk niet perse nodig heb. Aangezien deze aanbiedingen zo verleidelijk waren heb ik mezelf op wat nieuwe dingetjes getrakteerd. We zullen de bedragen achterwegen laten, want daar wordt niemand beter van. Na ongeveer 8 uur geshopt te hebben ben ik helemaal gesloopt weer op huis aan gegaan om bij te komen van deze intensieve dag. Omdat het zaterdag weer een dagje zomer in december was (23 graden met zon), zijn het laatst overgebleven Nederlandse meisje en ik naar het strand gegaan. Hier hebben we op een handdoekje even van de zon genoten en daarna zijn we ergens gaan lunchen. Deze avond zijn we op stap gegaan. Ik vond het geen avond voor in de boeken en ga hier dus ook niet verder op in. Zondag was ook niet heel actief en hier heb ik dus ook niet veel over te melden. Het enige wat jullie misschien wel kan benieuwen, is dat ik mijn CV die dag naar het Spaans verteld heb, aangezien ik na dit dure weekendje heel veel zin kreeg om ergens te gaan werken.

Maandag wilde ik vol enthousiasme op pad gaan om ergens te solliciteren. Tot mijn grote spijt regende het die dag (net als de drie dagen die daarop volgde) zo hard, dat ik toch liever even wilde wachten met mijn zoektocht. Ik heb bij het Taiwanese meisje geluncht en ben daarna naar huis gegaan. Dinsdag wilde ik ondanks het weer, toch een poging gaan wagen om te gaan solliciteren. Ik had al een bepaald restaurant bij het strand in mijn hoofd waar ik het wilde gaan proberen. Van tevoren had ik al opgezocht of ze open waren en volgens het internet was dit het geval. Toen ik daar aankwam bleek hier echter sprake te zijn van miscommunicatie. Het was namelijk, van alle strandtentjes er omheen, ongeveer de enige die gesloten was. Aangezien het echt geen lekker weertje was, had ik op dat moment niet echt zin om langs alle andere restaurantjes te gaan om te solliciteren. Omdat ik ook niet voor niks gekomen wilde zijn, ben ik ergens iets gaan drinken en heb ik uiteindelijk toch nog bij een restaurant mijn CV af gegeven. Daarna ben ik weer op huis aan gegaan. Woensdag ben ik er tussen de buien door weer op uit gegaan om Valencia te laten weten dat ik dringend opzoek ben naar werk. Ik ben langs 3 hotels geweest en nog 1 ander restaurant. Helaas reageren al deze bedrijven toch minder snel dan ik had gehoopt en wacht ik tot op de dag van vandaag dus nog steeds op mailtjes waarin staat dat ik precies ben wie ze zoeken. Als iemand toevallig nog contacten heeft in Valencia voor werk (ga ik niet van uit, maar proberen kan altijd), wees niet bang om ze aan mij door te geven. Bij voorbaat dank.

Zomaar stond daar ineens donderdag 5 december voor de deur. We weten allemaal wat dat betekent (althans in Nederland, want hier is dat gewoon een van de 365 dagen in een jaar): Pakjesavond!! Voor jullie, mijn volgertjes zal dit echter een stuk interessanter geweest zijn dan voor mij. Het enige wat ik deze avond heb gedaan, is kijken hoe mijn gezinnetje zonder mij ergens is gaan uiteten. Het weten dat Sinterklaas ons huis al enkele jaren overslaat, heeft deze avond wel wat dragelijker gemaakt. S' middags zijn het Nederlandse meisje en ik even bij haar Franse vriendinnetje geweest. Verder niet echt iets wat het vertellen waard is. Vrijdag was het hier el Día de la Constitución en daarom waren we vrij. Wegens het feit dat mijn hoeveelheid vrienden hier schaars is, was er niemand die tijd had om iets met me te doen. Ik wilde er niet de hele dag als een zoutzak bij gaan zitten en ben voor de verandering weer wat rond gaan lopen. Een ding waar ik me op dit moment ook veel mee bezighoud is face timen. Dat heb ik vrijdag dus ook weer zonder moeite voort gezet. Tegenwoordig is niemand echt veilig meer als het gaat om gebeld worden door mij. Mijn meest gebelden contacten kijken dus ook niet meer raar op, als zij aan het einde van de dag weer 5 gemiste oproepen van mij op hun telefoon zien staan. Naast deze bijzonder interessante activiteiten was het voor mij weer een gewone dag in het mooie Valencia.

Zaterdag was er gelukkig wel iemand die tijd voor mij kon maken. Aangezien het Taiwanese meisje komende zaterdag vertrekt (want ja, wie niet), wilde ze afgelopen weekend nog wat van de stad zien. We zijn naar La Ciudad de las Artes y las Ciencias, oftewel 'die mooie gebouwen in Valencia', gelopen. Hier hebben we de hele middag rond gelopen en foto's gemaakt. Het weer werd weer iets beter dan dat het de dagen daarvoor geweest was, dus het was een mooie dag om lekker buiten te zijn. Rond de avond zijn we weer terug naar huis gelopen. Toen ik thuis kwam was mijn voormalige Japanse huisgenoot er niet meer. Zij is zaterdag namelijk naar een ander appartement verhuisd. Dit vind ik aan de ene kant jammer, maar aangezien haar grote, met daglicht en frisse lucht gevulde kamer nu vrij kwam, kon ik er de positieve kant wel van inzien. Ook het laatste Nederlandse meisje is zaterdag teruggekeerd naar Nederland, waardoor ik er nu weer wat meer alleen voorsta als enige Nederlandse meid. Hier moeten we het voor nu maar mee doen. Ik kan niet wachten tot het januari is, aangezien er dan waarschijnlijk weer wat meer nieuwe mensen zullen komen om te studeren. Op dit moment loopt de school namelijk in rap tempo leeg en neemt de hoeveelheid Aziaten in verhouding tot Europeanen behoorlijk toe. Voor nu ben ik bevriend met de Taiwanese die zaterdag vertrekt en een beetje met een vrouw uit Korea van 34 jaar. Leeftijd gaat er toch minder toe doen als je kunt kiezen tussen 2x jouw leeftijd of helemaal niemand. :)

Zondag heb ik een grote verhuizing gehouden van mijn pequeña kamertje naar de grote kamer vol met luxe in mijn ogen. Aangezien ik me behoorlijk goed kan bezighouden met het netjes inrichten van dingen was dit een dag vullend programma voor mij. Maandag ben ik bij het Taiwanese meisje bij haar gaan lunchen en zijn we daarna naar het centrum gelopen. Hier hebben we wat rondgelopen en ergens wat gedronken. Gisteren zijn we weer naar het centrum gelopen met z'n 2e en zijn we naar het postkantoor geweest. Zij wilde namelijk postzegels kopen zodat ze haar brieven aan thuis kan sturen en ik moest Pleun haar perrongelijk meegenomen oortjes even op een enkeltje naar huis sturen. Hierna zijn we met een ijsje uit de supermarkt in het park gaan zitten, omdat het weer lekker weer was. Toen ik weer thuis was en mijn hostomaatje en ik aan het eten waren, zei ze dat ze een vervroegd kado voor mij had voor Los tres reyes (feestdag op 6 januari). Ik vroeg me af waarom ze mij een kado gaf en al helemaal zo ver van tevoren. Uiteindelijk gaf ze me een pyjama, omdat ze merkt dat ik het behoorlijk vaak koud heb. Ik vind het toch zo'n lieverd en ben nu ook heel blij dat ik hier terecht ben gekomen.Vandaag ben ik na school met de Koreaanse vrouw ergens in een bakkertje gaan zitten en hebben we, onder het genot van wat te drinken bijna 2 uur gekletst. Goed als wij zijn, zeiden we ongeveer alles in het Spaans en hebben we er alleen wat Engelse woordjes door gemengd als we er anders echt niet uitkwamen. Ik merk dat dit erg goed is voor mijn leerproces, wat natuurlijk behoorlijk logisch is. Hierna ben ik even naar huis gegaan en ben ik daarna, voor de eerste keer in 2 maanden de deur uit gegaan om te gaan hardlopen!! Ik wil namelijk weer een wat gezondere levensstijl gaan lijden dus daar hoort beweging ook bij.

Ik mis hier echt een leuke vriendin van mijn leeftijd om dingen mee te doen, maar verder heb ik het nog goed naar mijn zin. Wat betreft de hotelschool, zij hebben tot nu toe nog niks laten weten. Ik ben dus nog steeds aan het hopen op een e-mail waarin ik wordt gefeliciteerd dat ik ben aangenomen.

Dit was 'in het kort' een update over mijn tijd hier. Ik hoop dat jullie volgertjes de tijd hebben genomen om dit allemaal te lezen. Echter zeg ik nog een keer dat ik het snap als er hier en daar wat zinnen overgeslagen zijn, aangezien het niet allemaal even boeiend is. Mijn volgende bloggie zal weer wat eerder online komen dan na 2 weken pas. Voor nu moeten jullie het hiermee doen.

¡ Hasta luego !!! :))))